Bovenstaande aldus SNP. Wat ze vergeten te zeggen: Heel veel steekmuggenm erg duur land (2-3x NL) en veel onbegrijpelijke wandelroutes. En ALTIJD regen in Bergen !!

1e dag, Reisdag naar Oslo.

Om 8:22 stijgen we op, om na 1,5 uur (incl. een klein ontbijt) te landen. De Flybussen naar het CS van Oslo zijn snel gevonden. Het is een rit van 40 km. door in bloei staande vingerhoedskruid- en koolzaadvelden. Het kost ons 25 piek p.p. (90 NOK), maar we stappen dan ook uit voor ons hotel Astoria.

Inchecken kan pas vanaf 14:00 uur. Bagage in deposito en even snel een korte broek aan. We zitten heel centraal bij de Karl Johans Gate, DE winkelstraat van Oslo. We maken de wandeling uit de ANWB-gids. Pinnen is lastig, pas na 3x lukt het. Wel even spannend, want onze contanten waren bijna op en zonder geld geen vakantie.

Van het hotel naar het Koninklijk paleis (Slottet), naar het raadhuis, naar de haven en naar het fort. Ook McDonalds zit hier op elke hoek van de straat, kun je toch nog goedkoop uit eten. Het is 22-25 graden en het fort biedt een mooi uitzicht over de haven. Om 14:00 lopen we even terug naar het hotel om daadwerkelijk in te checken. Dan met de tram van 20 NOK p.p. naar Vigelandsanlegget in het Frognerpark. Wij vinden dit beeldenpark het mooiste deel van Oslo.

Terug voor een korte pauze in ons hotel en dan naar de haven om te eten. Akker Bryge, Pasta & Basta aan de haven, met uitzicht op het fort en een leuke band. Niet goedkoop, het is hier 2-3x zo duur als we gewend zijn. Komt dat door het uitzicht met de muziek ? Even kaarten schrijven voor de thuisblijvers en even op de post doen.

2e dag, Vrij verblijf Oslo.

Met de boot terug, dan de metro naar Holmenkollen van de bekende skischans. Leuk uitzicht, maar te heiig om mooie foto's te maken. Wel even daar iets gedronken op een terrasje. Terug met de metro, broodje gehaald en dan even terug naar hotel.

Op het treinstation halen we vast kaartjes nar Ål. Beste vertrektijd is 10:45 en de kaartjes koste 340 NOK p.p. Nog even terug naar het beeldenpark, het is mooi weer dus alle tijd alle beelden te bekijken. Een goedkope supermarkt ontdek, goedkoop gegeten bij de Burger King, en in het park tot 21:30 uur in de zon gezeten.

3e dag, Treinreis van Oslo naar Ål.

Om 14:10 uur zijn we er en mogen we de warme trein uit. Buiten is het toch nog 30 graden op een hoogte van 436 meter. Het Hallingdal hotel is vanaf het station te zien en ligt op 460 meter, dus is een klein klimmetje. Chic hotel, met zwembad, waar we een kamer krijgen met balkon. Maar goed ook, want in Ål is niet veel te doen. We kopen in de supermarkt wat drinken voor de wandeling van morgen. We spreken 2 Belgen die ook met SNP hetzelfde programma doen, alleen een dag voorlopen. Dat is altijd gunstig, want dan hoor je eventuele problemen met de wandelroute. Zo geven ze aan dat de wandeling van morgen mooi is, maar het stikt van de vliegen, goed insmeren dus.

Het leek zo'n rustig hotelletje, totdat ... er 2 bussen met Duitsers arriveren. Sober, maar lekker gegeten. Nog even een klein stukje lopen en dan voor het naar bed gaan ontdekt Veerle het. Ze is haar ondergoed en (wandel)sokken vergeten in de koffer te stoppen. Tja, dat van Martin is toch een maatje groter. Dat wordt dagelijks een wasje doen.

4e dag, Wandeling A: Ål - Orreleihovda - Kyrhovda - Holu - Ål (6 uur).

Uitzicht over het Hallingdal is aardig, maar de zomerboerderij uit de routebeschrijving die we zoeken is spoorloos. Al die prachtige, onuitspreekbare namen, zie je ook nergens staan dus moet je deels gokken dat je goed loopt. Enfin we komen toch aan opde top van de Kyrhovda (1.150 meter). Prachtig 360 graden uitzicht hier over de meren en de besneeuwde bergen. Het zijn de vliegen en muggen die je op irritante wijze duidelijk maken dat dit niet het hemelse paradijs is. Dit terwijl er toch duidelijk op het hek, aan het begin van de wandeling, "GOD TUR" stond.

Na het uitwaaien op de top terug naar de rondwandeling. Nog even door de sneeuw gelopen en een mens onwennige schapen de schrik van hun leven bezorgd. Het pad naar Holu blijkt wel erg avontuurlijk. Ondanks de droge dagen, zijn er zompige stukken. Dat i.c.m. veel keien maakt dat je goed moet opletten waar je loopt. De 30-40 hindernissen van afgebroken bomen, hadden gerust door het toeristenbureau opgeruimd mogen worden. Het leek nu meer een hindernisbaan, dan een wandelpad.

Gelukkig onderweg genoeg koude beekjes om onze voeten af en toe te koelen. Na Holu wordt het pad breder en goed beloopbaar. Je kunt nu ook verder weg kijken. Wel ondanks de Autan, toch een paar keer gestoken door bloeddorstige muggen. Dus voortaan en een motorzaag en een vliegenmepper mee op route A. Terug op de parkeerplaats hebben we 18 km. (20.456 stappen gelopen. De laatste 4 km. over asfalt met bergschoenen is dan geen pretje. We zijn dan ook blij terug in het hotel te zijn.

Uitgerekend zijn ze onze kamer vergeten schoon te maken. De luxe van het hotel is dus maar schijn. Na het douchen aan tafel. Het hotel is verder helemaal leeg, Belgen weg, Duitsers weg, dus vandaag krijgen we de restjes van de Duitsers. Exact het zelfde menu, dat hun gisteren hadden.

5e dag, Wandeling B: Geilo - Geilohovda - Hallingskarvet (6 uur).

De trein is 10 minuten te laat. De conducteur heeft geen tijd voor ons, dus kopen we ook geen kaartje bij hem. Na 22 minuten zijn we in Geilo, waar we de Belgen spreken. Zij hadden 2 uur vertraging met de trein. En wij dachten met 10 minuten al ... De hoteltaxi staat al klaar en brengt ons gratis naar het hotel. Kamer nog niet klaar, jammer.

Snel beginnen met de wandeling. Na een korte uitleg en een snelle boodschap bij de SPAR, met de stoeltjes lift omhoog naar 1.080 meter hoogte (hoe makkelijk kan het zijn). Boven kijken we uit over een grote vlakte omringt door besneeuwde bergen. Eén of twee mooie uitzichten van 1.180 meter hoogte, meer heeft het pad behalve hordes muggen niet te bieden. Ze prikken zelfs door je shirt heen en de bulten zijn, zoals gemerkt, behoorlijk groot.

Na 1,5-2 uur lopen komen we op een brede onverharde weg. Er staan geen afstand indicaties en de namen op de bordjes komen niet overeen met de routebeschrijving. Je kunt je dus moeilijk oriënteren. Ook zo handig van die Noren, om alle verschillende routes met dezelfde kleur (rood) te markeren. En het leken op TV zulke slimme mensen ...

Toen wij dachten bij Prestholtseter op 1.250 meter te zijn, begrepen we het bordje niet van nog 3,5 km naar de onderkant van de Prestholtskardet berg. Dus de 3,5 km verkeert gelopen saaie route weer terug. We nemen de alternatieve route verder terug, die toch weer anders was dan SNP bedoelde. Was wel een aardig stukje, maar de beloofde waterval hebben we gemist.

Het was ook al zoeken naar de UR, maar Veerle vond hem tenslotte. Best leuk die SNP speurtochten ! We lopen zo langs het meer terug naar het hotel. Een paar wolkjes zo af en toe voor de zon, zorgen voor aangename schaduw, verder is de hele dag 25-30 graden geweest. In het centrum ijs en onderbroeken voor Veerle gekocht (toe nog geen Bjorn Borg te vinden). Het is onduidelijk hoeveel we precies hebben gelopen, minimaal 13,5 km. Mijn voeten vinden het in ieder geval genoeg.

Terug in het hotel krijgen we een suite van een kamer, met groot balkon en ruime badkamer. Ook het diner is verrassing, namelijk een buffet, dus lekker bunkeren. Ook dit hotel heeft busladingen toeristen, vandaar misschien het buffet.

6e dag, Wandeling C: Finse - Hardangerjökulen (4 uur).

Finse; het hoogst gelegen spoorwegstation (1222 meter) van Noorwegen is omgeven door ruige bergketens en gletsjers. Na aankomst in Finse lopen we naar Finsehytta (Finse hut ?). Het is maar 500 meter lopen, maar lijkt meer op een jeugdherberg, dan op een hotel. We hebben een 2 persoonskamer met douch en toilet op de gang. Alles ziet er keiurig netjes uit. Je kamer kan niet op slot, schijnt normaal te zijn in een Hytta. De koffers kunnen wel op slot, die zetten we in de kamers en gaan op pad.

De natuur hier (meren en gletsjers) is mooi. Om 12:30 uur even een hapje eten. De wandeling begon goed gemarkeerd, maar de markering heeft inmiddels plaatsgemaakt voor "stenen mannetjes" en die volgen we nu maar. Voor een gletsjer liep het spoor echter dood op een riviertje dat we niet konden oversteken. Waarschijnlijk zijn we op basis van de beschrijving weer verkeert gelopen en hebben een vaste dam met een zomerbrug verwisseld. enfin, zelf maar een terugweg gezocht via een piek van 1.320 meter. Erg mooi uitzicht, maar blijkbaar staan we bovenaan de gletsjertongen van de imposante 'Hardangerjökulen' en die mogen we niet oversteken. Omlopen dus.

Terug in Finse hebben we minimaal 9 km. (10.251 stappen) gelopen. Het is fantastisch weer (25-30 graden) en door de hoogte hebben we geluk veel minder last van muggen. 's Middags verkennen we Finse. Het heeft 10 huizen, 3 hotels en 0 winkels. Snel uitgekeken dus. In het hotel vast ons spullen voor de trekking klaarleggen. De meeste bagage gaat naar het hotel dat we over een paar dagen aandoen. Dat moeten we zelf regelen, dus we kunnen niet voor 10:00 morgen weg.

Nog even genieten van de zon en het eten. Is het 1 pot voor iedereen, maar smaakt beter dan verwacht. We hebben zelfs soep vooraf en een toetje na. Uiteraard zelfbediening. Heeft wel wat zo'n Hytta.

7e dag, Wandeling D: Finsehytta - Geiterygghytta (6 uur).

Vandaag start onze driedaagse trekking naar de Aurlandsfjord te beginnen met de tocht over de 'Hallingskarvet', waarbij we de gehele dag boven de boomgrens blijven. Om 10:10 uur gaan we lopen. We moeten veel ijsvelden oversteken en dat is best spannend want je weet nooit of je er doorheen zakt. Bij het hoogste punt over de "Karvet" bij de noodhut "Klemsbu" op een hoogte van 1.617 meter geluncht. Knus hoor zo'n noodhut van binnen. Hier hebben we uitzicht op het nabij gelegen minitopje "Sankt Pàl". Onderweg passeren we diverse bergmeren met helder blauw water, sneeuwvelden en minigletsjers en wederom prachtige vergezichten naar het zuiden over de Hardangerjökulen, naar het noorden over de weidse 'Skarvheimen'. Over een grillig en rotsig pad af en toe onderbroken door sneeuwvelden dalen we af naar de geïsoleerd in het berglandschap gelegen gezellige berghut "Geiterygghytta" op hoogte van 1229 m.

We komen vandaag 4 andere wandelaars tegen. De laatste, een jonge Noorse knul, waarschuwde ons voor opkomende mist en slecht weer. Zon en regen wisselen elkaar af, maar we mogen niet klagen, geen mist en geen slecht weer te bekennen. De sneeuwbruggen op de route zijn allemaal gesmolten en daardoor is het bij ieder riviertje steeds puzzelen hoe je zo droog mogelijk oversteekt. Het hoogste punt lag vandaag op 1.650 meter. Veerle valt onderweg een keer en houdt daar de nodige bulten en schrammen aan over. Om 15:45 bereiken we echter Geiterygghytta. Volgens Veerle haar horloge hebben we 16,6 km. (18.901 stappen) gelopen. Netto hebben we daar 5 uur over gedaan.

In plaats van een hond, hebben ze hier een rendier. Nou wel leuk als afwisseling ! Het dier laat zich een beetje aanhalen. Apart dat licht behaarde (jonge) gewei. Het vindt het niet prettig als we daar aanzitten, schijnt gevoelig te zijn. Douche en WC zijn hier buitenom, dus een bezoek is altijd "lekker fris". Het eten is dit keer geen buffet, maar er is ruim voldoende van alles. Van de 14 toeristen die er zijn, zijn er 8 uit Noorwegen. In Finse waren er ook Noorse toeristen, in tegenstelling tot Al en Geilo.

8e dag, Wandeling E: Österbö Turisthytte (8 uur).

We beginnen met een geleidelijke klim over de westhelling van de 'Sundhellerskarvet' (1613 m) naar een hoogte van 1400 m, waarbij we diverse klaterende bergstroompjes oversteken. Maar door de regen, wind en mist is er geen sprake van wandelgenot. Alle paden zijn drassig, de sneeuwvelden ijzig en glad. Heel goed opletten met lopen dus. Door de regen zijn de riviertjes een extra (groot) avontuur, want daar gaat nu veel meer water door en zijn best woest te noemen. Niet alleen de sneeuwbruggen zijn hier weg, maar ook de houten bruggen zijn op sommige plekken weggeslagen. Extra spannend, bergschoenen uit, broek opstropen of uit en dan op slippertjes over de gladde bodem van de rivier naar de overkant. Wetende dat als je uitgleid je helemaal nat wordt en het dus heel koud gaat krijgen. En dat water daar is echt heel koud !

Gelukkig stopt het met regenen, het blijft bewolkt met af en toe een beetje zon. Een tweede regenbui blijft gelukkig uit. De route blijft stijgen en dalen en blijft nat en glibberig. Al halverwege, bij de daar gelegen berghut Steinbergdalshytta (1070 meter) kunnen we beamen dat dit de zwaarste route tot nu toe is. De hoogtegrafiek van SNP gaf ook niet aan dat je tussendoor steeds op en neer loopt. Steinbergdalshytta ligt aan het langgerekte stuwmeer 'Vetlebotnbatnet'. Hierna loopt de route door een nauwer wordend rivierdal over een rotsig pad langs een steile afgrond. Nadat we de brug over de Grönarivier gepasseerd zijn, begeven we ons geleidelijk dalend in een steeds nauwer wordende en rijker begroeide canyon. Bij de boomgrens worden we hartelijk ontvangen door een uitzinnige menigte muggen en vliegen. Daar waar de canyon zich verbreed bij het meertje 'Aurdalsvatnet' (813 meter) bevindt zich ons volgende overnachtingsadres "Österbö Turisthytte". Drijfnat arriveren we na 23.875 stappen (zou 19 km. moeten zijn) daar.

Minder knus al onze vorige overnachtingsplaats. Maar voor te douchen en naar het toilet hoeven we in ieder geval niet naar buiten en kunnen we gewoon op de gang terecht. Het eten is ook prima, voor de eerste keer vis ! Ook zonder problemen wordt er nog iets bij gebracht, en dat komt voor ons (vreetwolven) goed uit. Vervolgens lekker uitbuiken.

9e dag, Wandeling F: Österbö Turisthytta - Vassbygdi - Flàm (7 uur).

Om 8:40 uur zetten we eerste van 18.804 stappen van vandaag. De spieren en de knieen waren de stappen van gisteren nog niet vergeten. Het is weer bewolkt en wederom mistig, jammer. Omdat we op Holmen door de mist geen uitzicht zullen hebben, gaan we hiervoor ook geen extra klim ondernemen. Het moet een wandeling worden met grote afwisseling in terreingesteldheid, vegetatie en landschap. Door nauwe rivierdalen, door smalle canyons, langs steile afgronden en passeren prachtige panorama's (althans bij mooi weer). Wij nemen dus de langere, maar vlakkere en dus snellere variant van de route. Het pad loopt flink op en neer en door de mist dus uberhaupt geen panorama's.

Dan begint het flink te miezeren (bijna regenen). Pas over de helft van de route komt de zon door en komen er enkele panorama's uit de mist te voorschijn. De temperatuur schiet omhoog van 13 naar 26 graden. Na netto 6 uur lopen hebben we de 15 km. er op zitten en komen we aan in Vassbygdi. Om 15:15 uur staan we bij de bushalte in Vassbygdi. De bus van 16:45 uur is de eerste die komt en neemt ons in 40 minuten mee naar Flàm gelegen aan de Aurlandsfjord. Daar halen we onze vooruit gestuurde "grote" tassen uit het bagagedepot op en kopen meteen kaartjes voor de boottocht van morgen.

We lopen 400 meter naar Heimly Pensjonat. Aardige kamer en redelijk goed eten. Gezellig zitten kletsen met de eerder ontmoette Belgen. Daarna nog even de benen strekken om geld te pinnen. Flàm is echt toeristisch, maar er is 's avonds echt niets te beleven.

10e dag, Flàm.

We nemen de boot van 11:00 uur, dan hebben we nog alle tijd voor het doen van een boodschap. Het wemelt op het station annex haven van de toeristen. Vooral het damestoillet is te top attractie van Flám, want de rij er voor is enorm lang. Met een kleine boot varen we in 75 minuten naar Gutvangen. Aurland stelt niet veel voor zo in de mist en regen, het heeft weinig nut daar op de terugweg uit te stappen met deze mist en regen. Ons voornemen om in Gutvangen van boord te gaan moeten we herzien, want in de regen ben je op 3,5 huis en een rendierkop snel uitgekeken. Moet je weer een uur in een souvernierzaak rondhangen, wachtende op de volgende boot terug. We hebben een mooie plek in de boot, dus blijven (lekker droog en warm) hier zitten. Best lekker na drie dagen wandelen. Uiteraard hopen we op beter weer (uitzicht) op de terugreis, maar helaas ! De luchtdruk daalt steeds verder en dat betekent nog meer regen. Toch maar een paar foto's maken.

We doen een poging te blijven zitten, tijd genoeg voor nog een ritje heen en weer. Maar helaas, uitstappen ! We zijn niet de enigen die ons bij dit weer vervelen. Er lopen veel toeristen langs de extreem dure souvenierwinkels. Mooie Noorse vesten, 250 gulden en vervolgens hangt die thuis in de kast te "pronken" en komt er hooguit in de winter een keer uit. We kopen een Trollenkaartspel, zodat we ons vanmiddag een beetje kunnen vermaken met een spelletje. Ondanks de regen smaak het ijsje dat we kopen goed.

Pas aan het eind van de middag, tegen 17:00 uur komt de zon door. Even naar buiten en wat dan anders als even het dorp in. Myrtal zal ook wel zo'n vreselijk gehucht zijn. In Flàm blijkt zelfs met zon niets te beleven. Gut je zal hier wonen, hier wil je nog niet dood gevonden worden. We lopen dus maar een rondje en krijgen als toegift een buitje regen. Gelukkig gaan we morgen hier weg, want dit was grotendeels een verloren dag.

Het diner is al even fantasieloos als het hotel. We krijgen exact hetzelfde als gisteren, zalm en karamelpudding na. De Belgen hadden dit al voorspeld als het vaste SNP menu. Het eten in de berghutten was een stuk beter, terwijl die nog veel meer afgelegen liggen. Het enige "gezellige" vertrek in het hotel is alleen tijdens etenstijden geopend. Daarna wordt je weggekeken, zodat men de rommel kan opruimen en de ober met zijn benen op tafel achter de televisie kan kruipen. Tja, als je al jaren in Flám woont, kijk je graag naar iets anders, dus naar de TV. Dat men hier op jonge leeftijd al (uit verveling waarschijnlijk) aan kinderen begint is dan ook voor ons geen wonder. Maar je zal hier geboren worden in deze "wereldstad"!!

11e dag, Reisdag naar Bergen.

De trein komt gelukkig ruim op tijd en we zoeken een plekje uit. Achteraf de verkeerde kant, maar de trein zit propvol en er valt dus niets te switchen. Het meest spectaculaire traject van het Noorse spoorwegennet, de zogenaamde "Flàmsbana" wat moet staan voor idylle en dramatiek biedt wel een paar mooie panoram's, maar stelt verder vanuit de trein bekeken niet veel voor. Ongetwijfeld zal de aanleg een huzarenstukje geweest zijn in die tijd. In 40 minuten van Flàm op zeeniveau naar Myrdal op een hoogte van 866m. Het grootste wonder dat we vandaag kunnen ontdeekn is dat het hele dorp Flám van dit treinbaantje kan bestaan.

In Myrtel, zoals verwacht 2 huizen en een station) staat de Oslo - Bergenexpress al klaar. Het is even droog en hopen dat dit een voorbode is voor Bergen. De panorama's vanuit deze trein zijn minsten zo mooi als die van de Flàmsbana. Als we aankomen in de middag in Bergen, is het droog en dat komt omdat het perron overdekt is. Het blijkt namelijk ALTIJD te regenen in Bergen. Gut, hebben we daar die dure verlenging voor geboekt ? Havenstad Bergen met vele oude houten koopmanshuizen aan de fjorden- en scherenkust van de Atlantische Oceaan. Hier lopen we route H, dat is de kortste weg naar het Hotel. We krijgen een aardige kamer, aan de voorkant in het Anker Hotel, waar we nog heel wat uurtjes zullen doorbrengen "even" wachtende tot het droog wordt.

Zo waar komt na lang wachten nog even de zon door en kunnen we de historische gebouwen bekijken. 's Avonds eten we bij McDonalds, het meest betaalbare voor rond de 40+ gulden. Ons voornemen nog even rond te lopen valt in het (regen)water. We starten dus een regenslaapmaraton van 7 tot 7 (het klokje rond).

12e dag, Vrij verblijf in Bergen.

Als het even droog is gaan we Bergen in. Als het weer gaat regen via souvenierzaken weer terug naar het hotel dat gelukkig ook in het centrum ligt. We hopen dat het weer tergen 15:00 - 16:00, net als gisteren, opklaart. Tegen 16:00 komen er inderdaad blauwe plekken in de lucht. We nemen een sightseeing dubbeldekker naar Ulriken, een uitzichtpunt op de hoogste van de 7 Bergen omringende bergen. Een tape-stemmetje verteld af en toe iets van Bergen. In het begin is het op de top erg mistig en zien we niets, pas na een uur hebben we zicht, helaas geen zon.

We nemen de dubbeldekker weer terug naar het centrum van Bergen. Ook hier is het inmiddels droog en komt de zon af en toe kijken. We gaan eten bij Davinci, een Italiaans restaurant. In tegenstelling tot de Italiaan in Oslo smaakt het eten hier heel goed. Straks even een blokje om lopen, want het is nog droog !!!

13e dag, Vrij verblijf in Bergen en terugvlucht naar Nederland.

Even wat broodjes kopen bij de supermarkt, want ons geld is al bijna weer op. Gaat veel te hard hier ! We hebben nog 2 niet afgestempelde kaartjes naar Ulriken en die gaan we gezien het weer ook niet gebruiken. Misschien neemt het toeristenbureau die terug. En ja, dus we zijn weer 60 pieken rijker, die we op een andere manier kunnen uitgeven.

We gaan naar de Flöhbane, een lager uitzichtpunt. Als we er aankomen is er net een beetje zon boven Bergen om een paar foto's te nemen. Nog even 2 vergeten ansichtkaarten schrijven. Het gaat weer regenen. Tjonge, je zult hier wonen. We lopen nog een paar straatjes door, maar dan gaat het echt gieten. We schuilen op de vismarkt, zoals bijna iedereen. Daarna maar even naar de Burger King, waar we maar even blijven hangen gezien het weer. Tegen 14:00 moeten we de koffers halen en naar de Flybussen gaan. Jammer van dit kl... weer, maar je kunt dan net zo goed thuis zitten.

De Flybus is op tijd en brengt ons snel naar het vliegveld in Bergen. De taxfree is redelijk goedkoop en een lekker flesje Talisker (whisky) is nooit weg. Het ziet er eerst naar uit dat we vertraging hebben, want er staat nog geen toestel aan de slurf. Dan verandert ons gatenummer en stappen we in een bijna vol vliegtuig. We vertrekken iets te laat en komen om 18:00 aan op Schiphol. Prima tijd om met de trein naar huis te gaan. Om 18:53 gaat onze trein naar Apeldoorn. We zijn zo goed als thuis.

Nog 2 maandjes werken, dan gaan we weer op vakantie !