Hierna nemen we zelf de boot naar Capri, om de gehele dag dit romantische eiland te bekijken. In de avond gaan we met de boot naar Napels voor de overnachting in een hotel. Dit is ons vertrekpunt de volgende dag voor een bezoek aan Pompei. Na een bezoek aan dit fasinerende openlucht museum, vliegen we de volgende dag naar Rome. Rome, wederom een openlucht museum, waar historie en moderne tijd versmolten zijn. Hier verblijven we vijf dagen, om alle facetten van het centrum van deze boeiende stad te bekijken.

Zwaarte reis

1e dag Bomerano.

Ene Nicola staat met een bordje "Roodenburg". Bijna goed. Nou rijden kan hij wel, in een uur zijn we in ons agriturismo Brancati in Bomerano, een vrij nieuw huis aan de rand van het dorp. We krijgen kamer 1 en binnen 5 minuten zitten we aan de thee in de tuin. We krijgen meteen info van hem over restaurants, korte wandelinge en een feest vanavond in het dorp. Zou hij geen trainingen kunnen geven aan Al Italia ?

Tegen 15:00 uur maken we wandeling A1. Vrij snel zijn we bij Sentiero Degli Dei. we vertrouwen op de kaart en lopen de gestippelde route. Af en toe wat spetters, maar het blijft nog droog. We krijgen het gevoel niet goed te lopen. De Teva's voor slechts een kleine wandeling veroorzaakt blaren. Twee Duitsers maken ons duidelijk dat we al route G lopen naar Nocelle (vlakbij Positano). We kopen een ijsje en proberen de bus terug te nemen naar Bomerano. Dit kan alleen vanuit Positano en die bus gaat pas over 1,5 uur ! We denken vlakbij te zijn, dus besluiten te gaan lopen. Toch eens even vragen. Zonder een woord te verstaan, begrijpen we een lift aangeboden te krijgen van een vrouw in een Fiat'je. Waar gaan we heen ?

Het stroomt inmiddels van de regen en we zitten gelukkig droog in de Fiat. Het hhost zodanig dat trappen veranderen in watervallen. Gaat goed op onze eerste dag hier ! De lieve vrouw brengt ons naar Bomerano, vlak voor het restaurant van Nicola. Ze wil totaal niets hebben voor de moeite, fantastisch wat een service. Als ik Al Italia was zou ik mijn mensen uit deze omgeving recruteren.

Als we om 19:30 binnenkomen valt de stroom uit. Gaat goed ! Om 20:00 uur is er weer stroom en krijgen we een maaltijd. Prima gastheer en gastvrouw, maar het blijft een Schnitzelrestaurant. Morge dus wat anders zoeken, als het nog droog wordt.

Even kijken naar het feest in het dorp, nu het droog is geworden. Even kijken bij de muziek. Een non met een gitaar ... Echt waar en wij denken laat maar. Wij gaan wel vroeg naar bed, want we stonden vandaag als om 3:00 uur op.

2e dag Bomerano.

Een paar straatjes door het dorp uit en dan steil omhoog. Terwijl wij omhoog lopen barst het feest los in het dorp, kerkklokken en hoempapa muziek van de lokale fanfare achtervolgen ons bergop.

Bomerano is niet meer dan een kluwe boeren hoeves en heel veel strontvliegen die gek zijn op zwetende Hollanders. Doorlopen is de enige manier om deze fans kwijt te raken. Zo hier en daar komt een boerin te voorschijn, die allemaal verdacht veel lijken om Ma Flodder. Dik, laarzen, soepjurk, absoluut futloos haar dat plakt aan rond nat bezweet hoofd. Moeilijk te geloven dat dit mooie strakke Italiaanse meiden zijn geweest.

De huizen van binnen zijn uitermate armoedig. Men profiteert hier weinig van het toerisme van Amalfi. Achter ons loopt een SNP groep van 15 Nederlanders. Na een kruisbeeld gaan we via geitenpaadjes de blauwe markeringen achterna. OP 1.075 meter rusten we even en praten met de groep. Door de sluierbewolking is het niet te warm. Om 13:00 zijn we in Madonna Silenzio, met een mooi uitzicht op Capri en Positano (845 meter). de sluier bewolking is nu weg en het uitzicht erg mooi.

Tegen 14:00 lopen we weer Bomerano binnen. Het was maar een korte wandeling van 9,1 km. In het dorp ontwaakt met net van de siesta. Oude mannen verzamelen zich in de bar en maken meer herrie dan een groep "ouwe wijven". Tegen 17:00 uur gaat het regenen (alweer). Wij zoeken Ristorabte da Giannino. Maar alle winkels zijn gesloten en men staat langs de straten te wachten op een processie. Nu het regent mag de Madonna niet nat worden en staat men te schuilen.

Wij wachten het niet af en gaan op zoek naar het restaurant. Als we om 18:00 uur binnenstappen zijn we welkom, maar kunnen pas om 19:00 uur betsellen. Keuze uit 2 Italiaanse menu's en het staat goed bekend dus, gewoon blijven zitten. Als het droog is klinekn er weer saluutschoten. Onze tafel staat inmiddels vol voorgerechten. Het grote Madonne beeld is uit de kerk gehaald en wordt door het dorp gedragen, gevolgd door de dorpsfanafare en de rest die vergeving zoekt voor haar zonden.

Het restaurant is goed, lekker uitgebreid menu en erg lekker. Jammer van die altijd gezellige TL-verlichting. Lekkere cappuccino na en dan weer naar ons hotel. Onderweg nog een kleine vuurwerkshow.

3e dag Amalfi.

Tegen 10:30 uur passeren we het kappelletje van San Alenzo met een prachtig uitzicht over de kust. Een prima plek om ons sobere ontbijt iets aan te vullen. Op naar het volgende dorp voor een goed cappuccino. Daarna begint een onduidelijk stukje door de natuur. Een slecht onderhouden pad, veel struiken en brandnetels. Toch, even voor 13:00 zijn we in San Lazzaro. Op de Piazza eten we onze lunch op.

Na de lunch naar Punto Panoramico en de ruines van het kasteel aldaar. Prachtig uitzicht ! We lopen terug naar de Piazza. Hier lopen we via een eindeloos lijkende trap 500 meter naar beneden. De trap stamt uit de Middeleeuwen, toen was slavernij nog betaalbaar en kon je dit soort dingen laten aanleggen. Veerle kan de trap niet waarderen. Halverwege komen we een Italiaan tegen met veel overgewicht die naar boven moet, wat een straf. Eindelijk beneden lopen we 800 meter vlak en mogen dan weer 100 meter omhoog via trappen. Trapje op, trap af tot dat we om 16:00 in Amalfi aankomen. Puf ...

Ons hotel ligt aan de havenkom, waar we kamer 10 krijgen met uitzicht op alle drijvende caravans in de jachthaven. Daar ligt weer voor een kapitaal aan kunststof. De kamer is een beetje krap en de douche is zodanig ingericht dat na het douchen echt alles drijfnat is. Dus eerst even afkoelen in zee en daarna douchen.

Even Amalfi bekijken. Het gaat weer regenen. In Amalfi zijn de prijzen een stuk hoger. Amerikanen ? Ja, die drijven de prijs op en je herkent ze aan de overmatige bloemetjes zeepgeur, nog voordat ze hun mond opentrekken. We verkennen nog wat winkeltjes en gaan dan eten bij het aanbevolen "Da Barraca". Uitermate haastige en irritante obers hier en de meest clichematige muziek die je kunt bedenken. Als je al besteld hebt laat de andere ober de verse vis van vandaag zien. Dat schiet lekker op zo (mosterd na de maaltijd). Maar om 19:45 uur zit het restaurant toch helemaal vol, dus ze doen toch iets goed.

4e dag Amalfi.

We gaan eerst 150 meter omhoog, trappen op, steegjes door, grappig. Dan dalen we af naar Atrani, waar we op een klein gezellig pleintje een kopje cappuccino drinken. Dan weer volop trappen lopen. We gaan naar 350 meter hoogte, naar Ravello. Ook hier een gezellig plein. Tijd voor de lunch. Onze eetlust wordt al snel gedeeld door een hond, een kat en een duif. Als je niet uitkijkt ben je je hele lunch kwijt aan deze lokale fans.

Om 13:00 uur verder naar het dorp Villa Combrone (375 meter). Om naar het uitzicht in de tuinen te mogen, moet entree worden betaald. Het is een mooi punt, omzoomt met een hekwerk, met op de pilaren witte marmeren beelden. De tuinen zijn ook heel aardig om te zien. Mooie locatie voor bruiloft foto's.

We lopen terug naar het centrum en nemen de weg naar beneden. Trappen op, trappen af, verder naar Torre Dello Zirro. Wederom een uitzichtpunt, maar wel te hoog voor een heldere lucht en een helder uitzicht. Van hier lopen we 250 meter naar beneden. Rond de klok van 16:00 zijn we weer op de Piazza de Amalfi. Hier maken we nog wat foto's. Als we even de kathedraal willen bezoeken, moeten we daar €2,50 p.p. voor betalen, dat is nog duurder dan het Vaticaan ! Nou laat maar, doe daar maar een lekker Italiaans ijsje voor, waarvan de prijs met de komst van de euro ook lijkt verdubbeld.

We hebben maar 7,5 km (10.076 stappen) gelopen, exclusief het verkennen van Ravello. Maar toch voelt dit zwaarder aan dan 17,5 km normaal wandelpad. De knieen lijken nu van kauwgom. Even opfrissen in het hotel voor we een restaurantje op gaan zoeken. Amalfi kent veel parallel lopen steegjes, waardoor spontaan kleine knusse pleintje ontstaan. Om klokslag 19:00 uur worden deze omgetoverd in terrasjes. De lokale bewoners lopen voorbij met hun boodschappen, dus die eten een stuk later. Maar de toeristen komen massaal om 19:00 uur en weldra zit alles vol.

5e dag Amalfi.

We gaan op pad en lopen naar de poort aan zee van Amalfi, voor de bus van 10:00 naar Scala. De bus vertrekt stipt op tijd (te laat zijn is dus echt een Al Italia kwaaltje). In een kwartier rijden we naar Ravollo, waar we gisteren waren en uren over gelopen hebben. Daarna door naar Scapa.

Wederom een knus dorpje. Na even door het dorp lopen leidt de route naar trappen die ons van 350 naar 500 meter hoogte brengen. Ik moet steeds naar aan de Dom van Utrecht denken met zijn 80-100 meter. We lopen rondom de vallei tussen de 450 en 520 meter hoogte. Eerst de droge, kale, warme kant en daarna de koele, vochtige en stenige kant van de vallei. Mooie panorama's, helaas zijn de watervallen opgedroogd.

Rond 14:00 komen we in Pogerola aan op 315 meter hoogte. "Walkers Haven" heeft een terras met een prachtig uitzicht. De thee en het bier zijn beide goed van temperatuur, bij 27 graden buitentemperatuur een prima plek om te blijven zitten. Een poging om de ruines van het kasteel te vinden gaat fout, deze zouden een mooi uitzicht op Amalfi moeten bieden. We vinden wel ruines, maar het uitzicht niet.

We nemen de trappen naar beneden en lopen een beetje op ons gevoel. Komen we toch precies boven ons hotel uit ! Er blijkt zelfs een binnendoor paadje te zijn. Vandaag 9,3 km (12.402 stappen) en wederom knieen van kauwgom door al die trappen.

Even zwemmen bij het hotel en dan Amalfi in. De winkels zijn op zondag gewoon open. We vinden een restaurantje "La Perla". Martin besteld spaghetti met zwarte inktvissaus. Zijn shirt heeft na het eten ineens een heel ander motief ! De lokale tafelwijn is iedere avond goed, zelfs Veerle lust deze en dat is bijzonder. Na de koffie lopen we terug, nemen nog een ijsje want Italiaans ijs is toch echt lekker !

6e dag Praiano/Vettica Maggiore.

Tassen ingepakt, onze bagage gaat naar het volgende hotel. Wij lopen daar ook heen. Eerst een stukje met de bus van 10:15 (Agerola) naar het klooster Santa Rossa en dan 6 uur wandelen. Dat wandelen begint op 215 meter hoogte bij het klooster, dan gaan we naar beneden naar een kerkje en een uitzichtpunt. Vervolgens weer omhoog voor een cappuccino. Vanaf de kam, achter een kapelletje, kijken we neer op een "fjord" van Furore, waar naar we afdalen. Bij elke stap naar beneden weet je straks weer een stap omhoog te moeten doen. Beneden, op zeeniveau, kunnen we wat drinken bij een gerestaureerde watermolen.

De zee ziet er verleidelijk uit om een duik te nemen, maar er is geen zoetwater douche aanwezig. Dus niet zwemmen maar klimmen, 250 meter via trappen omhoog. In de volle zon en 33 graden temperatuur is dat dus zweten geblazen. Eenmaal bovengekomen lopen we over de Passaggiata Dell Amore. Mooi uitzicht, maar de energie tot liefde is op de trappen omhoog opgebruikt.

Het pad loopt vrij horizontaal verder, langs met vijgcactussen overgroeid huis. Er liggen veel vijgen op de grond te rotten. Het geeft een zoete geur die aan Mescal doet denken. Iets verderop in de schaduw van een olijfboom vinden we een mooi plekje voor onze lunch (broodje Parma ham). Daarna lopen we om de Praia-vallei heen en komen in Praiano. Hier zijn we even het spoor kwijt, maar vinden dat bij de kerk weer terug. Ook hier is bij iedere kerk een bar om een drankje te drinken.

Na 12.259 stappen (9,1 km / 5 uur lopen) zijn we voor onze bagage bij het hotel. Jammer, want nu kunnen we niet douchen en omkleden. We krijgen alvast een kamer in dit rumoerige hotel (auto's en kinderen). De bagage komt pas om 19:00 uur, wat is er misgegaan ? Een tas is zwaar beschadigd, poot en wiel zijn kapot, nou dat gaat lekker. Snel douchen en dan naar het dorp. Even buskaartjes voor morgen kopen en dan op zoek naar een restaurant. We hebben het twee gangen menu al opgegeven, want na de pasta zit je meestal al helemaal vol. Bestel je sla bij je eten dan is dat in Italie maar de vraag wanneer je dat krijgt. Normaliter er voor, maar hier er na. Tja.

7e dag Praiano/Vettica Maggiore.

Na die 8 kilometer en een aantal mooi panorama's komen we in Montepertuso. na wat te drinken nemen we de G1 route extra als afsluiting van onze wandeldagen rond Amalfi. We komen uit bij de ronde kerk na 15.094 stappen (11,3 km). Hier is een bar en een bushalte. Prima combinatie, want we moeten de bus terug hebben naar Praiano. Voor we het weten is de bus er al, snel een laatste slok en hup in de bus. Binnen 15 minuten stappen we uit voor ons pension.

We reserveren plaatsen op de boot voor moren naar Capri en regelen het transport van onze tassen naar Napels. Onze waard regelt het allemaal. Lekker douchen, schoen kleren en dan even inlezen in Capri. Dan eten bij een Pizzeria, met een terras dat vanaf 5 meter hoogte over het kerkplein uitkijkt. Na zonsondergang verandert het kerkplein in een speelplein voor kinderen. Het eten is prima, ook het dessert (tiramisu). het is met 22 graden een heerlijke zomeravond. Van het huis krijgen we weer een drankje (limoncello). Zelf nemen we nog even een cappuccino.

8e dag, Capri - Napels.

Met de kabeltram gaan we naar Capri (het dorp). Het is een Disney Park, vol terrasjes en souvenirwinkels. Het doet erg gemaakt aan. Ook het aspect "prachtig uitzicht" en het aspect "idyllische straatjes" stammen uit tijden die vervlogen zijn. De straatjes hebben aan beide kanten hoge muren die zijn opgeworpen door de bewoners van de villa's die natuurlijk 12.000 pottenkijkers per dag helemaal zat zijn. Het is een wirwar van straatjes met overal souvenirzaken. We gaan op zoek naar de villa van Tiberius (hij zal wel niet thuis zijn). We komen langs mooie punten, maar de villa vinden we niet.

Terug naar Capri en met de bus naar Anacapri. Daar is ook weinig te doen alleen een stoeltjeslift naar 589 meter hoogte. Dat doen we dus maar en krijgen een prachtig uitzicht te zien. We lopen nog even rond, voordat we terug gaan naar Capri. We is inmiddels super druk met toeristen. Na een uurtje nemen we de kabeltram terug naar de haven en stipt 17:10 uur vertrekken we met de draagvleugelboot (snelle boot) naar Napels, waar we binnen een uurtje zijn.

Even bij een Tabacci bus/tram kaartje kopen. Napels lijkt een bedompte arbeidersstad. Opvallend ook hoe klein de mensen in de tram/bus zijn, het houd echt op bij 1,50 - 1,60 meter. Een voordeel van een hotel bij Centraal Station is dat het makkelijk bereikbaar is met OV. Om 18:30 uur zijn we er, maar wederom onze bagage niet. Pfff. Gelukkig komt het tegen 19:15 uur en kunnen we ons douchen en omkleden. We hebben een ruime kamer met balkon aan de voorkant van het hotel en kijken uit op het plein.

Tegen 20:00 uur gaan we een hapje eten. Bij een schoenenkraam vragen we naar een pizzeria. Een hele goede schijnt "Bergantino" te zijn, direct om de hoek. Inderdaad prima en heel goedkoop. Wij bestellen pasta, maar krijgen spijt als we de pizza's zijn bij de gasten naast ons. Hum, morgen herkansing !

9e dag, Napels - Pompei.

Ook in Pompei wijst het zich vanzelf, €10,= entree. Dan begint de lange wandeling dor het ruim 2000 jaar oude stadje. Veel, heel veel standaard huisjes aan loodrecht op elkaar staande straten. Het is enorm druk, bij iedere specialiteit staat wel een gids met een groep. Zo heb jezelf amper een gids nodig, je hoeft er alleen maar bij te gaan luisteren. Villa's met mozaieken en fresco's, bakkerijen met ovens, herbergen met aanrechtbladen, bordelen met bedden en erotische prenten, baden, stadions, het is er nog allemaal. Soms nog mooie wandschilderingen, binnen en buiten. Donkerrood en geel werd vaak als keur gebruikt. Langzaam lopen we kriskras het stadje door. Hoe groot Pompei is merken we 's middags pas, als we naar de uitgang lopen. Er zijn weinig eetkraampjes en daardoor ook weinig rommel op straat. De top attractie "Villa van Vettii" is helaas gesloten. Tegen 15;30 uur hebben we genoeg gezien, je kunt wel rond blijven dolen, maar bij 27 graden put dat je uit.

Met hetzelfde treintje terug naar Napels. Napels, veel flatjes met allemaal een eigen antenne en eigen schotel. In het centrum zijn de gebouwen en beelden erg grauw. Lijkt ons geen gezonde stad om in op te groeien, misschien daarom al die kleine mensen. Napels kan ons niet bekoren. Rome zal ongetwijfeld mooier zijn. We gaan nog wat drinken in een cafe. De meeste cafe's hebben hier geen stoelen en tafels, alleen een bar. Wel de goedkoopste optie om iets te drinken.

Na een opfrisbeurt in ons hotel, gaan we voor de herkansing bij de Pizzeria. We bestellen die met de naam van het huis en zijn benieuwd naar deze specialiteit. We krijgen beide een halve pizza !! Italiaans grapje ? Ons Italiaans is niet van die kwaliteit dat we kunnen vragen om een verklaring. We beginnen met eten en zitten inderdaad na die halve prop vol, door de dubbele laag bedekking op de pizza. Kijk dat is nu klantgericht denken.

Na een kopje cappuccino nog even taxi- en busprijzen naar het vliegveld vergeleken. We kiezen voor de bus, goedkoper en onze ervaring met taxi chauffeurs in olijflanden in alles behalve positief te noemen. Morgen kunnen we bij het plein voor ons hotel opstappen (lijn S3).

10e dag, Napels - Rome.

Met de Leonardo Express trein reizen we voor €8,80 p.p. naar station Termini, midden in Rome. Om 13:00 uur stappen we uit op dit mega station. Het perron lijkt wel een kilometer lang ! Na een kwartier stevig doorlopen, zijn we bij de uitgang. Het heeft geregend en dreigt weer te gaan regenen, maar het hotel is vlakbij (50 meter). Erg krappe kamer, met uitzicht op niets. Nou ja, we zijn hier alleen om te slapen.

We lopen snel het openluchtmuseum dat Rome heet in. Even een 7-dagen kaart kopen voor bus & metro. Uitkijken voor zakkenrollers in de tram ! Met bus 40 naar Victor Emmanuel. We bekijken de wijk "Capitool". Jammer van de bewolking, daardoor geen mooie foto's en daardoor warm en benauwd weer. De Victor Emmanuel is enorm groot, het Piazza del Campidoglio met het museum gaan er compleet achter verscholen. Rome is niet goedkoop, musea entree minimaal €10,00 en een flesje drinken op straat €5,00. Ook hier hebben de Amerikanen en Jappanners de prijzen flink opgedreven. We lopen door naar het deels gerestaureerde Colosseum. Super druk, dus morgen een nieuwe poging wagen.

Na een douche uit eten bij het door het hotel aanbevolen Dell'Omo. Een trattoria, een familie restaurant van een oud stel dat constant kibbelend op elkaar de zaak rund. Bij paniek wordt de zoon gebeld. Als je eten besteld vraagt de oude man alleen "wit of rood" er gewoon vanuit gaande dat je standaard wijn drinkt. super goedkoop, heel gezellig en super lekker !

11e dag, Rome - Sint Pieter.

Wow, wat een grote kerk, erg mooi ingericht, erg veel marmer en erg veel bewaking op dit moment. Helemaal vanuit de koepel kun je de mozaieken op de vloer erg mooi zien. Prachtige wandschilderingen, beelden en mozaieken aan de wand. We kopen hier wat kaarten en postzegels. Versturen via het Vaticaan gaat sneller. We gaan opzoek naar de ingang van het museum. We zien een rijd mensen (5-6 breed), de rij gaat naar de hoek van de straat, de hoek om, weer de hoek om en weer de hoek om. Enorm wat een rij, wel 600 meter! Er is geen andere manier om de Sixtijnse kapel te zien, het enige wat ons leuk lijkt. Mensen achteraan twijfelen of ze nog voor sluitingstijd binnen kunnen, dus voor ons de goede raad eerst te kijken naar de sluitingstijden en welke bus het dichtst bij de ingang stopt. Alleen met het voornemen die info te krijgen lopen we de rij voorbij en kijken bij de daadwerkelijke ingang. We noteren de tijden en belanden in de groep die naar binnen wordt gelaten. Een godsgeschenk zeg maar, dat scheelt 2-3 uur wachten !

Het is echt een enorm groot museum en het hangt propvol. Je begrijpt niet waarom ze niet een deel verkopen om de armste in de wereld te helpen. Dat zou toch horen als kerk, of verlies je dan teveel macht ? We lopen aan een stuk door richting Sixtijnse kapel, waar we na 30-40 minuten aankomen. Helemaal gerestaureerd door Japan. Werkelijk erg mooi en prachtige kleuren. Nou, dat was even een bliksembezoek aan het museum.

Om 13:30 uur even wat drinken op het St. Pietersplein en kaarten schrijven. We posten ze bij een kantoortje gerund door nonnen. Van hier lopen we naar de Engelenburcht en bekijken ook de bruggen er bij. Verder richting Colosseum, we doen een deel met de bus. Van buiten is het Colosseum erg mooi. Binnen is het een rommeltje. Men is volop aan het restaureren en overal staan steigers en bouwmateriaal. Maar aardig om te zien. Verder naar Victor Emmanuel, maar de zon staat verkeert om mooie foto's te maken, dus even lekker opfrissen in het hotel, voordat we wederom gaan eten bij Dell'Omo.

12e dag, Rome - Piazza, Piazza en nog eens Piazza.

Dan op naar het Pantheon, Piazza Navona, Piazza, Piazza en nog een Piazza. De zon schijnt inmiddels volop en gloeit net als onze voeten. We doen een poging de Spaanse Trappen met zon te fotograferen, maar of de duvel ermee speelt, zodra we daar zijn wordt het bewolkt en blijft het bewolkt. We gaan naar het Forum, wel even zoeken naar de ingang. Er zijn twee delen, onder en boven. Daar moet je extra voor betalen om te mogen zien. Iedereen vraagt maar lukraak entree, het staat totaal niet in verhouding tot wat je te zien krijgt.

Met de bus terug naar het station. Even iets eerder uitstappen om de fontein te fotograferen op de Piazza Della Repubblica en een paar boodschapjes te doen. Opfrissen in het hotel en dan uit eten. Dell'Omo is op zondag gesloten, dus naar de buurman Severo 2000, waar no een tafeltje vrij is. Wat de naam al doet vermoeden is het eten minder, de koffie en tiramisu is echter goed. We parten met Frans-Canadezen over de beste manier om Canada te bezoeken (oostelijk deel). Nou misschien een mooi idee voor 2004.

13e dag, Rome - Kerkje bij de Tiber

Op de Campo di Fiori is een markt voor groente, fruit en kruiden. Er liggen veel niet alledaagse groenten. Bij een kruiden kraam toont de eigenaar trots alle eervolle vermeldingen over zijn kruiden in balden als Libelle. Zijn beroemde Bolognezer kruidenmix mogen we niet missen. Ruikt inderdaad erg lekker, dus nemen 250 gram mee. We lopen de route uit het boekje "Capitool" en bewonderen een hier en daar openstaande kerk. Wat zijn die Hollande kerken dan saai zeg. Zo bekijken we de Sant Andrea alla Valla. We lopen richting Isola Teberina en komen langs opgravingen bij het Forum. We horen een gids vertellen dat er door de vele regen van de afgelopen dagen nieuwe dingen zijn vrijgekomen. Zij wijst op twee beenderen (uit een dijbeen) die op de aarde in een kuil ter grote van een graf liggen. We zien iets verderop zelfs een schedel. Hier is duidelijk het nieuwe Rome over het oude heen gebouwd.

Verder naar de Isolde Tiberna, waar we de San Bartolomeo kerk bekijken. Dan verder naar de wijk Trasteverde (aan de Tiber). Het is een gezellige volksbuurt. Hier bekijken we de Santa Maria kerk en maken de buurtwandeling uit de Capitoolgids. Koffie kost hier maar 75 eurocent en smaak net zo goed als die van €3,50 verderop. De zon schijnt fel en we zoeken de schaduw op in de grootste kerk, de St. Pieter. We willen naar boven in de koepel, maar er staan nog 150 meter wachtende voor ons. Het eerste stuk gaat met de lift, je bent dan op ongeveer 80 meter hoogte in de kapel. Om boven te komen moet je nog treden beklimmen, waarbij menig Amerikaan Gods hulp inroept. Via krappe gangen gaan we omhoog naar 110 meter. Het uitzicht is enorm, het waait er echter flink en de zon is inmiddels verdwenen achter de wolken.

Opfrissen in het hotel, even lekker uitrusten en dan uit eten bij Dell'Omo. Haast moet je hier niet hebben. De motoriek van de oude man is niet al te best meer, hij slingert het bestek op tafel en vraag "wit of rood" ? Hij herkend ons inmiddels en begroet ons met een vriendelijke blik. We eten van alles wat en sluiten af met de hier werkelijk heerlijke tiramisu. Leuk die oude man in de bediening en zijn dito vrouw in de keuken. En maar mopperen op elkaar, lijken mijn ouders wel. Zoals iedere keer krijgen we als finale een borrel van de zaak (dagelijks medicijn) "Amado Erbe D'Abruzzo", een kruidenbitter.

14e dag, Rome - laatste hoogtepunten.

Na het overstappen bereiken we Piazza Gerabaldi. Mooi uitzicht met tientallen mooie borstbeelden op de voorgrond. Helaas kunnen we St. Pieter van hieruit niet zien. We lopen naar Pantheon voor foto's, naar de San Ignaszio voor het mooie plafond met de geschilderde nep-koepel. Dan via de Trevi fontein naar San Maria Maggioore, met het meest overdadige kerkinterieur van Rome. Zoals bij elke kerk staan bedelaars voorportier te spelen in de hoop dat je hun hand vult. Ook al van die zigeunerachtige typjes, met de meest ontwikkelde competentie "bedelen".

Na een broodje in het hotel, naar de Piazza Venezia. We besluiten het Capitolini museum te bezoeken. Er staan hier tal van bekende (borst)beelden van historische kopstukken. Heel aardig museum voor wie niet van musea houdt, zoals wij. Na een pasta maaltijd bij Dell'Omo, met tiramisu en de kruidenbitter op weg naar Victor Emmanuel voor foto's in het donker. Even het rolletje vol schieten en dan terug naar het hotel.

15e dag, Rome - Amsterdam.